Zaailingen uitdunnen, hoe doe je dat?

Meestal zaai je meer dan je uiteindelijk gaat kweken, want door meer te zaaien weet je zeker dat je genoeg hebt. Je ontkomt er dan niet aan. Zaailingen uitdunnen is iets wat moet gebeuren. Uitdunnen is niets meer dan het verwijderen van het overschot aan zaailingen zodat de rest genoeg ruimte heeft om verder te groeien.

Nooit meer priegelen met een schaartje?

Natuurlijk kan je het overschot aan zaailingen gewoon uit de grond trekken. De kans bestaat dat je dan worteltjes stuktrekt waardoor andere plantjes ook dood gaan. Dat wil je voorkomen. Daarom is het vaak beter om ze met een schaar los te knippen zoals hieronder te zien. Vind je dat net als ik ook zo'n gepriegel? Lees dan verder!

Gewoon lostrekken uit de grond dan maar?

Als je honderden van die kleine kiemplantjes hebt is lostrekken misschien handiger. Dan ben je niet zo lang bezig. Lostrekken kan prima hoor, maar doe dat dan wel als de zaailingen nog heel jong zijn. Het liefst direct na opkomst. Dan zijn de worteltjes nog niet zo ontwikkeld dat ze met elkaar verstrikt raken.

Wortelgewassen, planten die je kweekt voor de wortel, die kan je ook prima uitdunnen door ze los te trekken. Deze planten maken namelijk een penwortel. Ze raken niet zo snel verstrikt met de buurtjes. De illustratie hieronder heb ik even snel gemaakt en laat het verschil goed zien. Links de "gewone" planten, rechts planten met een penwortel.

Waarom niet gewoon laten groeien?

Tja, waarom eigenlijk niet? Bij sommige plantjes zoals spinazie maakt het niet uit, dan oogst je babyspinazie in plaats van "grote" spinazie. Plantjes die dicht op elkaar staan worden gewoon niet zo groot. Bij andere plantjes zoals worteltjes wil je absoluut dat ze genoeg ruimte hebben. Anders worden de worteltjes niet mooi groot of gaan ze door elkaar heen groeien.

Andere voorbeelden zijn radijsjes, bietjes en zeker ook koolsoorten zoals rodekool en broccoli. Dit zijn planten die gewoon niets te oogsten geven als ze niet goed kunnen groeien. Je zaait vaak meerdere zaadjes in één gaatje zodat je zeker weet dat er iets opkomt. Het overschot verwijder je.

Bij sommige planten kan het leuk zijn om ze eens expres niet uit te dunnen. Denk bijvoorbeeld aan bleekselderij. Normaal wordt het een stevige plant met mooie, dikke stelen die je kunt gebruiken. Zaai je die te dicht op elkaar dan krijg je heel veel kleine, dunne steeltjes. Ook die kan je gewoon eten. Het is niet zoals het hoort maar ach, wijk eens af van de norm toch?

Wanneer niet de zaailingen uitdunnen?

Die keuze is helemaal aan jou, maar weet wat er met je plantjes gebeurt als je het niet doet. Natuurlijk hoef je kiemgroenten en zeer kleine plantjes niet uit te dunnen. Denk aan tuinkers of alfalfa, waarvan je de kiemplantjes oogst of de plantjes klein blijven.

Bij veldsla zou je kunnen uitdunnen maar alleen als je héél veel op een hoopje hebt gezaaid. Anders is dat niet echt nodig en voor (baby)spinazie geldt dus hetzelfde.

Welke zaailingen verwijder je?

De zaailingen die het grootste zijn laat ik meestal staan. De rest is later opgekomen, is zwakker of daar is iets mee aan de hand waardoor ze niet net zo groot zijn geworden. Wat vanaf het begin al niet zo goed groeit geeft vaak ook een mindere opbrengst. Je kunt tussen de zaailingen kijken of daar afwijkende kiemplantjes tussen zitten en deze verwijderen.