Tropisch fruit: 7 leuke experimentjes!

Eet jij straks zelf gekweekte bananen, je eigen mango of een andere bijzondere exoot? Wie weet! Toegegeven, de kans is heel, heel, heel klein dat je vruchten krijgt. Mij is het in elk geval nog nooit gelukt, maar ik wil je zeker niet ontmoedigen. Een kennis uit België heeft een mango tot bloei gekregen, in een verwarmde tropische serre aan huis. Jan-Bonne uit Maastricht kweekte bananen in de woonkamer.

Dit zijn 7 leuke experimentjes die je zelf kunt uitproberen:

1. Een mango ontkiemen

Je bent het ongetwijfeld een keer tegengekomen, hoe je een mangopit kunt ontkiemen. In elke mango zit een grote pit. Die moet je eerst voorzichtig opensplitsen bij de randjes. In de pit zit namelijk een groot mangozaadje. Deze kan je planten in een pot met aarde, afgedekt met doorzichtig folie. Houd de aarde vochtig.

Na 1-2 weken kan je al een kiemplantje zien opkomen, al duurt het soms iets langer. Nog eens enkele weken later staat er al een piepklein boompje. In het eerste jaar begint zelfs de stam te verhouten en wordt dit kleine boompje sterker. Zo ziet dat er dan uit, ongeveer een maand na het kiemen:

De kans dat je dit boompje in leven kunt houden is echt heel klein. Mij is het nog nooit gelukt want het blad werd tot twee keer toe hetzelfde jaar nog helemaal donkerbruin. Ik denk dat je er het beste een soort tropische potgrondmix voor kunt gebruiken en het boompje binnen kunt houden.

Bij een kennis van mij werd het echt een aardig boompje, zo'n drie jaar oud en in een pot. Het mango boompje stond in een tropische serre, samen met andere tropische planten. Luchtbevochtigers, een klein klimaatsysteem, dat wilde wel werken. Zelf ben ik nooit zo ver gegaan.

2. Tropische stervrucht

De stervrucht is misschien wel mijn best gelukte experiment. Daarbij heb ik gewoon de zaden gebruikt, uit een stervrucht die ik heb gekocht in de winkel. Helaas zijn stervruchten -de vruchten van de Averrhoa carambola- bijna nooit in de winkel verkrijgbaar. De grootste kans heb je rond kerst.

Bij mij werd het boompje toch nog ruim vier jaar oud. Oud genoeg om zelfs een klein beetje hoop te geven dat het wat zou kunnen worden! Regelmatig benevelde ik het met water zodat het op z'n minst een heel klein beetje op de tropen leek. Het boompje werd aardig groot en de stam verhoutte uitstekend.

Een grappig detail van de stervrucht is dat de blaadjes gevoelig zijn voor aanraking. Wanneer je tegen de blaadjes blaast, vouwen deze naar beneden toe. Een soort bescherming tegen weersomstandigheden denk ik, maar veel verstand heb ik niet van dit tropische boompje.

Helaas heb ik geen foto's van toen dit boompje ouder was, want hij werd nog een flink stuk groter dan op de foto hierboven. In de zomer zette ik deze gewoon in mijn kweekkas. Het leek heel goed te gaan. Aan het einde van de zomer weer terug de vensterbank in, op naar het volgende jaar.

Toen gebeurde het. Die bewuste winter, direct na het vierde jaar, viel het blad langzaam af. Het volgende voorjaar bleef het boompje kaal en stierf uiteindelijk af. De oorzaak heb ik nooit gevonden. Het verbaasde mij wel dat deze toch nog vier jaar lang is blijven leven in onze vensterbank en kas.

3. Bananen uit Nederland

Het is Jan-Bonne uit Maastricht eens gelukt om bananen te kweken in de woonkamer. Als je erop zoekt dan kom je vast het hele verhaal tegen. Een waanzinnig verhaal want bananen in Nederland? Dat lijkt werkelijk onmogelijk. Ik wil maar even meegeven: Waar een wil is...

Zelf heb ik nooit geprobeerd bananen te kweken. Daar kan ik dus maar weinig over vertellen. Zoek vooral het verhaal van Jan-Bonne eens op. Wel zijn er nog een aantal andere leuke experimentjes die je kunt uitproberen.

4. Ananas zelf kweken

Dit werkt alléén met een verse ananas. Je kunt het topje van de ananas, waar het groen aan zit, uit de ananas snijden. Dit kun je een tijdje in water zetten. Er komen dan vanzelf nieuwe worteltjes uit. Wanneer daar genoeg worteltjes aan zitten kun je het in een pot planten. En ja, er kan echt een ananas uit komen!

De kans op vruchten is nog steeds klein. Toch is de kans veel groter dat je zelf een ananas kunt oogsten, dan bijvoorbeeld een mango of stervrucht. Er zijn namelijk veel mensen die het is gelukt, met een beetje verzorging en aandacht. Het blijft toch een uitdaging.

5. Pitahaya of drakenvrucht

Ook deze heb ik zelf geprobeerd. De pitahaya of drakenvrucht komt van een soort cactus. Deze komt onder andere voor in Ecuador. Kiemen duurt best een tijdje en de zaailingen blijven heel lang erg klein. Vergis je niet, want de cactus kan ook in pot heel groot worden!

Als je een drakenvrucht -ook wel pitahaya- hebt weten te bemachtigen (ze zijn slecht verkrijgbaar) dan kun je er een opensnijden. Het meestal witte of rode vruchtvlees bevat heel veel kleine, zwarte pitjes. Die worden ook gegeten. Je kunt er wat overhouden om zelf te zaaien.

Belangrijk is dat deze dan ook genoeg voeding en zonlicht krijgt. De pitahaya groeit in landen van oorsprong wel eens tussen de rotsen. Ze maken maar een klein wortelstelsel en óók deze cactus kan vervelend prikken.

6. Avocado ontkiemen

Het ontkiemen van de pit uit een avocado is best makkelijk. Iedereen lukt dat wel. Je steekt gewoon wat tandenstokers in de pit en laat deze balanceren op een glas met water. Het kontje van de pit moet net het water raken. In een korte tijd krijgt de pit wortels en komt er een kiemplantje uit.

Net als bij de mango geldt, een avocado wordt echt een boom. Het kiemen gaat ontzettend makkelijk. De kans dat je een avocadoboom jaren in leven houd is erg klein. Mijn avocado heeft het slechts één jaar volgehouden, maar veel deed ik er ook niet mee. Zo'n boompje heeft goede verzorging nodig.

7. Kokosnoot ontkiemen

De kokosplant -eigenlijk kokospalm, het is officieel een palmboom- wordt heel vaak als kamerplant gehouden. Daar wordt het niet echt een palmboom. Het blijft een mooie plant voor in de kamer en ja, het is exact deze plant waar kokosnoten aan groeien in landen van herkomst!

Je kunt zelf een kokosnoot ontkiemen. De kokosnoot is namelijk het zaad van de palmboom. Om een kokosnoot te kiemen heb je veel warmte nodig. Ideaal is het tussen de 25 en 30 °C en de kokosnoot moet ongeveer voor de helft boven de aarde zitten. De andere helft ondergronds maakt straks wortels.

Voor je direct een kokosnoot in de grond stopt, is het belangrijk om het volgende te doen: Laat de kokosnoot eerst één of twee weken in een bak met water weken. Zo neemt deze wat vocht op waarmee deze straks beter kan kiemen. Daarna kan je de kokosnoot in de aarde planten.

Belangrijk is dat je de kokosnoot goed vochtig houdt of in elk geval niet laat opdrogen. Daar ontstaat straks een kokosplantje uit. Of je deze op kunt kweken tot een palmboom is maar de vraag. Daar heb je namelijk een warme serre voor nodig en een plekje daar in de vollegrond. De winters overleeft de kokosplant niet.

Al zijn wij meer van de eetbare planten, blijft dit toch een leuk experiment. Er blijft altijd een mooie kamerplant over, waar je nog vele jaren plezier van kunt hebben en van kunt genieten. En voor wie het ook lukt om bananen te kweken in de woonkamer, is de kokospalm vast een mooie toevoeging aan het portfolio.

Heel veel succes met experimenteren!